علل اولیه مشکلات هوای داخل خانه

منابع آلودگی داخلی که گازها یا ذرات را در هوا آزاد می کنند، علت اصلی مشکلات کیفیت هوای داخل خانه هستند. تهویه ناکافی می تواند با وارد نکردن هوای کافی در فضای باز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از منابع داخلی و با حمل نکردن آلاینده های هوای داخل به خارج از منطقه، سطح آلاینده های داخل خانه را افزایش دهد. سطوح بالای دما و رطوبت نیز می تواند غلظت برخی از آلاینده ها را افزایش دهد.

منابع آلاینده

منابع زیادی برای آلودگی هوای داخل خانه وجود دارد. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• وسایل احتراق سوخت رسان
• محصولات تنباکو
• مصالح ساختمانی و اثاثیه به گونه‌ای متنوع:
  • خراب شدن عایق حاوی آزبست
  • کفپوش، اثاثه یا فرش تازه نصب شده
  • کابینت یا مبلمان ساخته شده از برخی محصولات چوبی فشرده
• محصولاتی برای تمیز کردن و نگهداری خانه، مراقبت شخصی یا سرگرمی ها
• سیستم های گرمایش و سرمایش مرکزی و دستگاه های مرطوب کننده
• رطوبت بیش از حد
• منابع بیرونی مانند:
  • رادون
  • آفت کش ها
  • آلودگی هوای فضای باز.

اهمیت نسبی هر منبع منفرد بستگی به میزان انتشار آلاینده معین و میزان خطرناک بودن آن دارد. در برخی موارد، عواملی مانند قدمت منبع و نگهداری صحیح آن مهم هستند. به عنوان مثال، یک اجاق گاز که به درستی تنظیم نشده است، می تواند به میزان قابل توجهی مونوکسید کربن بیشتری نسبت به اجاق گازی که به درستی تنظیم شده است، منتشر کند.

برخی از منابع، مانند مصالح ساختمانی، مبلمان و محصولاتی مانند خوشبو کننده هوا، می توانند آلاینده ها را کم و بیش به طور مداوم آزاد کنند. منابع دیگر، مربوط به فعالیت هایی مانند سیگار کشیدن، تمیز کردن، تغییر دکوراسیون یا انجام سرگرمی ها به طور متناوب آلاینده ها را آزاد می کنند. وسایلی که تهویه نشده یا بد کار می کنند یا محصولاتی که به درستی استفاده نمی شوند می توانند سطوح بالاتر و گاه خطرناکی از آلاینده ها را در داخل خانه آزاد کنند.

غلظت آلاینده ها می تواند پس از انجام برخی فعالیت ها برای مدت طولانی در هوا باقی بماند.

درباره آلاینده های هوای داخل خانه و منابع آن بیشتر بدانید:

• آزبست
• آلاینده های بیولوژیکی
• مونوکسید کربن (CO)
• فرمالدئید/محصولات چوبی فشرده
• سرب (Pb)
• دی اکسید نیتروژن (NO2)
• آفت کش ها
• رادون (Rn)
• ذرات داخل ساختمان
• دود دست دوم / دود تنباکو محیطی
• اجاق گاز و بخاری
• شومینه و دودکش
• ترکیبات آلی فرار (VOCs)

تهویه ناکافی

اگر هوای بیرون خیلی کم وارد داخل خانه شود، آلاینده ها می توانند تا حدی جمع شوند که مشکلاتی برای سلامتی و راحتی ایجاد کنند. مگر اینکه ساختمان‌هایی با وسایل تهویه مکانیکی خاصی ساخته شوند، ساختمان‌هایی که برای به حداقل رساندن مقدار هوای بیرون که می‌تواند به داخل و خارج نشت کند، طراحی و ساخته شده‌اند، ممکن است سطح آلاینده‌های داخلی بیشتری داشته باشند.

نحوه ورود هوای بیرون به ساختمان

هوای بیرون می تواند از طریق: نفوذ، تهویه طبیعی و تهویه مکانیکی وارد ساختمان شده و از آن خارج شود. در فرآیندی که به عنوان نفوذ شناخته می شود، هوای بیرون از طریق دهانه ها، درزها و شکاف های دیوارها، کف ها و سقف ها و اطراف پنجره ها و درها به داخل ساختمان ها جریان می یابد. در تهویه طبیعی هوا از طریق پنجره ها و درهای باز شده حرکت می کند. حرکت هوا مرتبط با نفوذ و تهویه طبیعی ناشی از اختلاف دمای هوا بین داخل و خارج و توسط باد است. در نهایت، تعدادی از دستگاه های تهویه مکانیکی وجود دارد، از فن های دارای تهویه در فضای باز که به طور متناوب هوا را از یک اتاق منفرد مانند حمام و آشپزخانه خارج می کنند تا سیستم های انتقال هوا که از فن ها و کانال های کار برای حذف مداوم هوای داخل و پخش فیلتر شده و فیلتر شده استفاده می کنند. تهویه هوای بیرون به نقاط استراتژیک در سراسر خانه. نرخی که در آن هوای بیرون جایگزین هوای داخل می شود به عنوان نرخ تبادل هوا توصیف می شود. هنگامی که نفوذ، تهویه طبیعی یا تهویه مکانیکی کمی وجود داشته باشد، نرخ تبادل هوا پایین است و سطوح آلاینده می تواند افزایش یابد.

از https://www.epa.gov/indoor-air-quality-iaq/introduction-indoor-air-quality بیایید